Ο όρος σμηγματορροϊκή, θα έλεγα ότι είναι εντελώς άστοχος, καθώς αυτή η κατάσταση καμία σχέση δεν έχει με το λεγόμενο ξηρό σμήγμα.
Πρόκειται πάντως, για πολύ συχνή κατάσταση που μπορεί να προσβάλλει το τριχωτό της κεφαλής, τα φρύδια, τα γένια και το πρόσωπο. Σπανιότερα μπορεί να εμφανισθεί στο στέρνο, την πλάτη ή τις μασχάλες.
Εμφανίζεται με την μορφή ερυθρότητας και ξηροδερμίας. Συνήθως συνυπάρχει κνησμός, ενώ σε κάποια περιστατικά μπορεί να υπάρχουν και μικρά σπυράκια στο τριχωτό της κεφαλής.
Πιο συχνά το βλέπουμε τον Χειμώνα ή γενικότερα τους κρύους μήνες του χρόνου.
Μπορεί να προσβάλλει ενήλικες, εφήβους, μέχρι και μικρά παιδιά. Φαίνεται ότι οι άντρες προσβάλλονται λίγο πιο συχνά από τις γυναίκες.
Εμφανίζεται ερυθρότητα και απολέπιση σε φρύδια, τα πλαγία της μύτης και το τριχωτό της κεφαλής. Τα λέπια είναι λεπτά και λευκοκίτρινα, διαφορετικά από λέπια της Ψωρίασης που είναι λευκά και παχιά. Πολύ συχνά αυτά τα δύο νοσήματα μας μπερδεύουν διαγνωστικά, αλλά φυσικά η λήψη ενός πολύ καλού ιστορικού, ξεκαθαρίζει πάντα το τοπίο.
Για το τριχωτό της κεφαλής, ανάλογα με τον τύπο και την έκταση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαμπουάν με Κετοκοναζόλη, Πίσσα, θεϊκό σελήνιο ή και σαμπουάν Κορτιζόνης. Μπορούμε ακόμη να συνδυάσουμε τα σαμπουάν με λοσιόν Κορτιζόνης ή και Σαλικυλικού οξέος αν υπάρχουν λίγο πιο παχιά λέπια.
Για το πρόσωπο, στην οξεία φάση μπορεί να χρησιμοποιηθεί Υδροκορτιζόνη τοπικά, ή μίγματα Κορτιζόνης και Αντιμυκητιασικού για λίγες μέρες. Η τοπική χρήση Tacrolimus και Pimecrolimus, δίνει πολύ καλά αποτελέσματα και μας απαλλάσσει από τις παρενέργειες της μακροχρόνιας χρήσης Κορτιζόνης.
Για τον κορμό, συνήθως δίνουμε για πλύσιμο το σαμπουάν Κετοκοναζόλης Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα τοπικά σκευάσματα που δίνουμε για το πρόσωπο. Όταν το εξάνθημα επιμολύνεται , η αντιβιοτική κάλυψη, συνήθως τοπικά είναι επιβεβλημένη.