Απώλεια των τριχών και ουλοποίηση κυρίως στην πρόσθια γραμμή του τριχωτού της κεφαλής. Εμφανίζεται πιο συχνά σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και το κλινικό αποτέλεσμα είναι να βλέπουν οι ασθενείς την πρόσθια γραμμή του τριχωτού να πηγαίνει όλο και πιο ψηλά.
Η περιοχή που έχει προσβληθεί είναι λεία, με εμφανείς ανοικτούς θυλάκους τριχών και περιφερικά των θυλάκων ερυθρότητα και λεπτό λέπι. Μπορεί φυσικά να επηρεάσει και το τριχωτό της κεφαλής συνολικά. Η νόσος μπορεί να προσβάλει και τα φρύδια ή τις βλεφαρίδες, και για αυτό συχνά συγχέεται με Γυροειδή Αλωπεκία. Πολλές γυναίκες με Πρόσθια Ινωτική Αλωπεκία έχουν και ιστορικό Αλωπεκίας Ανδρογεννητικού τύπου.
Η ακριβής αιτία της νόσου δεν είναι γνωστή. Πιστεύεται πως ίσως σχετίζεται με κάποια λανθασμένη ανοσολογική απάντηση αλλά δεν έχει τεκμηριωθεί ο ακριβής μηχανισμός. Το γεγονός ότι εμφανίζεται μετά την Εμμηνόπαυση, δείχνει πως υπάρχουν ορμονικοί παράγοντες που συμμετέχουν στην εμφάνιση της νόσου.
Είναι χαρακτηριστική η κλινική εικόνα, αλλά απαιτείται η λήψη Βιοψίας δέρματος καθώς είναι απαραίτητο να διαφοροδιαγνωσθεί από τον Θυλακικό Λειχήνα.
Συνήθως σιγά-σιγά επιδεινώνεται η Αλωπεκία και οι γυναίκες έχουν και πιο ψηλά την πρόσθια γραμμή του τριχωτού. Σε μικρό ποσοστό σθενών, μετά από μερικά χρόνια σταθεροποιείται. Υπάρχουν και περιστατικά που τελικά θα οδηγηθούν στην χρήση περούκας.
Δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία που να ταιριάζει σε όλες τις ασθενείς. Τοπικά χρησιμοποιούμε λοσιόν με Κορτιζόνη και Μινοξιδίλη.
Σε κάποια περιστατικά με οξεία έναρξη της νόσου, δίνουμε για ένα διάστημα Κορτιζόνη από το στόμα, ενώ φαίνεται να βοηθούν στην σταθεροποίηση η μακροχρόνια χορήγηση Tετρακυκλίνών ή Ανθελονοσιακών.
Σε λίγα περιστατικά έχει δοκιμαστεί με θετικά αποτελέσματα η Κυκλοσπορίνη και η Μεθοτρεξάτη.